HEMATOPİNUS i. Otçul ve hepçıl memeli hayvanların üzerinde yasayan bit. (Anop-lııra sınıfından böceklerin hematopinidae familyasının örnek tipi.)
— ansİkl. Hematopinus uzun başlı, mahmuz ağızlı, sağlam bacaklı, büyük boylu bir bittir, sırf kanla yaşar. Sokması şiddetli kaşıntı yapar, bu yüzden kılların dökülmesine ve kaşıntı yaralarına yolaçar. Bu asalaklar boyunda ve gövdenin yukarı kısımlarında daha çok bulunur. Hematopinus eur-yslernus boynuzlugillerde. H. asini at ve eşekte, H. suis evcil ve yabanî domuzda, H. tuberculalus sığır ve mandada yasar. (L) HEMATOPORF1RİN i. (fr. hématoporphy-rine’den). Biyokim. Bilirübin izomeri olan demirsiz bileşik; hematin’in tuz, asidiyle ısıtılmasından elde edilir. (L) HEMATOPOYET1N i. (fr. hématopoïetine’-den). Biyol. Bk. hemopoyetİn. (l) HEMATOSALPENKS i. (fr. hématosal-pinx’den). Jinekoloji. Dölyatağı borusunda kan toplanması, (l)
HEMATOSEL i. (fr. héinatocèle’den). Tıp. Kist halinde kan toplanması. II Dölyatağı gerisi hematoseli, Douglas çukurunda kist haline gelmiş kan kitlesi.
— ansİkl. Hematosel terimi, kistleşme şeklinde görülen bazı kanamaları ifade ediyordu. Bugün sadece erkekte dölyolu hematoseli terimi kullanılmaktadır. Erbezlermı saran dölyolu zarın içinde kistleşmiş bir kanamayı ifade eder. Kadında, dölyatağı gerisi hematoseli, dölyatağının arkasındaki bir karın zarı boşluğunda yer alan bir kanama şekli, dış gebeliğin sebep olduğu bir rahatsızlıktır, (l)
