HEMFİKİR i. (fars. hem, önek ve ar. fikr’-den hem-fikir). Esk. Aynı şekilde düşünen, aynı fikri savunan; Çünkü, onların zaten ve tabiaten benimle bu hususta hemfikir olduklarına şüphe etmiyordum (Atatürk). [M] HEMGER i. (fars. hemger). Esk. Dokuma tezgahında bez dokuyan kimse, dokuyucu.
(M) .
HEMİ—, yun. hemi, yarım’dan alınan ve birçok kelimenin bileşimine giren unsur.
W .
HEMİAGÖZİ i. (fr. herniagueusie’den). Pa-tol. Dilin yarısında tat duyusunun yok olması. (L)
HEMİAKROMATOPSİ i. (fr. hemiachro-matopsıe den). Gözbil. Renkler hemianopsisi.
W
