Bir varmış bir yokmuş. Uzak diyarlarda yaşayan durmadan tartışan iki kardeş varmış. En ufak şeyde hemen tartışmaya girerlermiş. Babaları kızlarını çok sevdiğinden birşey demiyordu ya da ailenin yönetimini elinde tutan kızlardı. Betül din dersinde çok iyiydi. İklim’de edebiyatta iyiydi. Öğretmenleri artık bu iki kardeşin birbiriyle tartışmasından bıkmıştı. Kızların öğretmeni bir plan yapmaya karar verdi. İkisinede yapamayacağı ödevler verecekti. Betül’e edebiyat ödevi İklim’e de din ödevi verecekti. Yani ikisi birbirine yardım etmeden ödevlerini yapamayacaklardı. Öğretmenleri bu ödevleri yapmassalar sınıfta bırakacağını süyleyince Betül’le İklim başka çare olmadığını anladılar ve birbirine yardım etmeye karar verdiler. Yardımlaşmanın hiç bu kadar güzel olduğunu bilmiyorlardı. İklim’le Betül artık tartışmıyor ve birbirini sevmeye başlamışlardı. Artık her işi yardımlaşarak yapıyorlardı. Ve sonsuza kadar mutlu yaşadılar.
Sevmek fiilinden sonra gelen, dünyanın en güzel fiili yardım etmektir.
MCB