Semaya yükselirken mavi bir alev
Kalbimde esiyor bahar rüzgârları.
Sigara dumaniyle dolunca ev
Bakıyorum ellerim olmuş sap sarı.
Dalıyorum, hayallerin enginlerine
Yavaş yavaş rûhuın şifa buluyor.
Ve nihayet mazi olunca efsane
Gönlüm elemlerden kurtuluyor.
Boşlukta çizerek yüzlerce kavis,
Bir muhayyel mihverin etrafında dönüyor
Sardıkça dumanı odaları ptis his.
Isıtıyor kalbimi ucundaki kor.