İSMAİL SAFA (1867-1901), şair. Çocukluğu Mekke’de geçti. İstanbul’a gelince sınavla Darüşşafaka’nın ikinci sınıfına girerek orta öğrenimini tamamladı. Çeşitli kurumlar- da, memur olarak çalıştı. Mülkiye İdadisi ve Vefa İdadisi’nde edebiyat öğretmenliği yaptı. 1891’de bir süre Mirsad dergisinin başyazarı oldu. İttihat ve Terakki Derneği’ne girdi! 1900’da Gedikpaşa’daki evinde arkadaşlarıyla gizli toplantılar yaptıkları gerekçesiyle sürüldüğü Sivas’ta öldü. İsmail Safa, dil ve biçimce eskiye, özce yeniye bağlanan şiiriyle yaşadığı dönemde sevilen bir şair oldu. Başlıca eserleri: Şiir: Sünühat (1889), Mağdûre-i Sevda (1892), Hisslyât (1912). Eleştiri: Muhakemat-ı Edebiyye (1913).
