Kardeşi “evim evindir Van” diyemedi!

Depremin üzerinden 1.5 ay geçti. Hala sarılmamış yaralar var. İstanbul’a sığınan Yılmaz ailesine hala enkaz altında. Önce kardeşleri sonra da devlet bir kez daha yıktı onları.

<div> Van depreminin üzerinden yaklaşık 1.5 ay geçmesine rağmen yaralar hala sarılamadı. Kardeşinin yanına sığınmak için İstanbul’un Silivri ilçesine gelen depremzede Mehmet Salih Yılmaz ve ailesi eve kabul edilmeyince sokakta kaldı. Otomobilde yatıp kalkan aileye Esenyurt Kaymakamlığı ve İstanbul Valiliği de sahip çıkmadı. </div> <div></div> <div>Van’ın Sanayi Mahallesi’nde çadırda kalan beş kişilik Yılmaz ailesi depremden olumsuz yönde etkilenerek büyük şehre göç eden ama şartları düzelmeyen binlerce aileden sadece biri. İnşaat işçisi Yılmaz’ın (43), depremden sonra beş kişilik ailesi kaldığı çadıra hırsız girince eşi bayıldı. Yılmaz olayın ardından Van’ı terk etme kararı aldı. Aklına ilk gelen daha önce Afet Koordinasyon Merkezi tarafından Silivri’de bir ailenin yanına yerleştirilen öz kardeşi oldu. Yılmaz, kendi sırasının gelmesini beklemeden İstanbul’un yolunu tuttu.</div> <div></div> <div>Otomobilde yaşıyorlar</div> <div></div> <div>Silivri’ye gelen Yılmaz ailesi kardeşine sığınmak istedi. Ancak, kardeşinin kaldığı evin sahibi “Kalabalıksınız, ev hepinize yetmez” yanıtını kardeşi de onayladı. Çaresiz kalan Yılmaz da Esenyurt’ta yaşayan arkadaşının kapısını çaldı.</div> <div></div> <div>Buradan da reddedilince yeniden devletin kapısına dayandı. Esenyurt Kaymakamlığı kendilerine bu konuda yardım edemeyeceğini belirterek Valiliğe yönlendirdi. Valilik de aileyi bir eve yerleşmeleri için beklemeleri gerektiğini söyledi.  Aile, geceleri eksi sınırına yaklaşan Silivri ve Esenyurt soğuğuna rağmen otomobilde yaşamaya başladı. Üstelik benzin paraları ve gıdaları bitti. Tekrar valiliğin yolunu tutan Yılmaz, “Bari yiyecek yardımı yapın” diye talepte bulundu.  İddiaya göre valilik yetkilileri bu kez, “Ev adresi göstermeniz gerekiyor” yanıtını verdi.  Milliyet’e içini döken Yılmaz, “Artık soğuk ve korku içinde yaşamaktan bıktım. Büyük bir ümitle İstanbul’a gelmiştim. Çocukları nasıl okutacağım. 60 liram kaldı, şaşırıp kaldım” dedi. Ailenin en küçük ferdi ilköğretim 5. sınıf öğrencisi Muhammet de “Van’da çadırda üşüyorduk, İstanbul’da ısınacağız diye sevinmiştim ama geceleri burası da çok soğuk oluyor” diye konuştu.</div>