Genel

Kayıya vururken sular küskün küskün

Sanki âfâka uzanır şu gördüğün göl,
İlerisi muamma, sonu meçhul, gerisi çöl,

Gider bilinmez bir yere orada son bulur.

Akar ateşli vadilerden arıyarak yağmur.

Maksûduna eremez, susuzluktan boğulur,
O tenha limana uğramaz bir tek vapur.

Gönüllerse sularda aşina bir ışık arar.

Hayallerdeki projektör bütün sahili tarar.

Bir türlü bitemez, ummana uzayan gün,

Kayıya vururken sular küskün küskün.

Yalnız sessizce uçuşan bir iki leylek,
Gülüşüp eğlenirler bu hali görerek.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir