Kendi Hayat Dilimimden Kesitler
Kendimi hatırladığımda ilk küçük bi gece kondumuz var idi ve bu gece konduda 2 odamız var idi birisi babamlarım yatak odaları diğeri ise bizim oturma odamız idi akşamları mahallemiz gecekondu mahallesi idi ama komşulukları ile akşam oturmaları ile ünlü olan seksenlerden 90sanlara giriş dönemlerini kapsayan bir aralık ve bu zaman dilimini hatırladığım kadarı ile ilk hayatımın en ruhen ve çocuk aklımla bedenen etkilendiğim olayı ise ilelenin annem tarafından en çok korunan babam tarafından ernçok irdelenen ve diğer bir küçüğüm tarafından ise her azarlandığımda her hor görüldüğümde oh canıma değsin cümlerinden feyz alan bir ailenin en büyük çocukları olan ben idim okulumda zaman zaman sınıfta en başarılı olarak seçilirdim taki ortaokul dönemine kadar ortaokul dönemim başarısızlıkla geçti çünki babam mahallemizi değiştirmiş ve gülsuyuna taşınmıştık ve gülsuyundan ben orta okul için esenkente ortalama 7 kilometre civarı mesafesi olan bir yere yayan gidip gelmek zorunda olan bir halde okulumla tanışmıştım tabiiki ozamanın mahallesindeki okullarala mahalllerlerin belki helen öyledir insanların sosoyal yaşam kaliteleri belli olurdu bendede aynen öyle oldu kendimi bir anda esenkent deki şimdi lise olan orta okulda ve daha gecekendulaşmış bir mahallenin evlerinde gelen öğrenciler ile muhatap olduğumu görünce biraz zorlandım tabiki ilk okulumu ilk senelerimi anlatmayı unuttum ilk senelerimi İstanbul’ un en elit okullarından birinde okudum tuzla ilk öğretim okulunda ilk iki senemi geçirmiş bir öğrenci olarak en son geldiğim okul ise tamamen birbirinden farklı olan ve birbirleri ile kelite anlamında çok farklı kesimlere ait ama bende aslen çekirdekten keliteli insanların örneğin köşklerde oturan insanların çocukları ile aynı sıralarda iken gecekendularda oturan insanların çocukları ile aynı sıralara geçmiş bir öğrenci olarak başarısızlıkla geçen bir orta öğretimim olmuştu .
Bu sırada dayımların kendilerine ait işyerleri olan konfeksiyonları var idi hiç unutmuyorum dayım o zaman babama demişti ki okuyan ne olduki ver de iş yerinde yetişsin adam olsun demişti ve okuldan alınmamla dayımların işyerine geceleri vardiya ile çalışan ve ütücülük yapan ve 11 yaşında sabahlara kadar ütü yapan ve çok iyi hatırlıyorum ütü yapılan ütü masasına orada ilk defa öğrenmiştim Paskara derler paskaraya bir parçayı koyup ütületip de diğerine hangi hızla geçmem gerektiğini orada öğrendim sabaha kadar ütü yaparak başladığım konfeksiyon hayatım taaa ozamanların yani 90 ların en meşhur mesleği olduğundan askere gidene kadar o işte çalışır oldum kah o işyeri kah bu işyeri derken zaman zaman çok dert ederdim tamam ben sabahları evden işe gitmek için çıkıyorum ama akşamları bizim evin sokağına girdiğimde neden 3 ihlas bir fatiha okuyorum diye çoğu zaman gün içer sinde bunun tedirginliği ve derin derin düşüncesi ile yine akşam olup eve gideceğim an aklıma gelince kalbim duracak gibi olur göğsüm daralırdı ve akşam olurdu eve giderdim hiç istemesemde bizim sokağa gelirken bu arada şükürler olsunki gidecek evim var diye duaya başlar ve hatim indirirdim amam dualarımın sonunda evde azarlanmadan geçirmem gereken ve kıvrılabileceğim bir köşem olabilmesi için sığına bileceğim bir anam var idi bir de eğer müsait oturabileceğim bir yer bulabilirsem yatana kadar sabah olsunda evden çıkayımda en azından iş yerime gidebileyim diye duamın sebebi sadece ve sadece Allah’ım abu akşamda azarlanmadan ve dışlanan çocuk olmadan beni bir şekilde sabaha kavurtur düşüncesi idi .
