KEREVİZ
Arabçası : Keresb, Kerefs, Kerefs-i Nebâti.Farsçası : Kerefs. Lâtincesi : Apimum graveolens, Celery. Yetiştiği yer ve çeşitleri: Birçok bölgede, bilhassa tuzlu arazide yetişir. Birkaç çeşittir. Kullanılan maddesi: Tohumu yaprakları; baş kısmı, kökü.
Tıbbî Özellik ve Faydaları:
a) Maydanozgillerden bir bitkL-sebzedir. A, B, G vitaminleri ihtiva eder. Tıbda esasen tohumu kullanılır. Yalnız fazlası ciğere zarar verdiği için hamame (Amomun recamoisum) ile ıslah edilir. Bedeli yabanî kereviz tohumudur. Kereviz tohumu 10 dirheme (40 gr.) kadar kullanılır.
b) İbn-i Şerife göre, döğüp kendi misli kadar şeker ve inek yağı katarak 3 gün içildiğinde erkeklik kuvvetini artırır.
c) Zehirli hayvan sokmalarına karşı da kullanılır.
ç) Tohumu yenirse, yan ağrılarını geçirir.
d) Kereviz ve turp ezilip suyu bir gece soğukta bırakılarak günde üç defa birer bardak içildiğinde (veya siyah nohutla kaynatılıp içilir) ve bunlara 40 gün devam edildiğinde, böbrek ve mesânedeki kumlan eritir. Ağnlan dindirir.
e) Cimlayı ve şehveti artınr. Hıçkmğı giderir. Ciğere, dalağa faydalıdır.
f) Ağız kokusunu güzelleştirir. Yelleri yumuşatır. Öksürüğü geçirir. g) Guddeleri açar ve terletir.
ğ) Kaynatılıp suyu içilirse İstiska’ya (kannda su toplanmaya) ve idrar zorluğuna iyi gelir,
h) Kurutulmuş yapraklannm kaynatılmasından meydana gelen su azar azar içildiğinde nikrîs ve romatizma hastalıklanna iyi gelir.
ı) Şişmanlamayı önler.
i) Akciğer ve karaciğer hastalıklarının olmasını önler.
j) Şeker ve guatr hastalıklannm olmasını önler. k) Hâmile ve emziren kadın kerevizi çok yediğinde çocuk ahmak ve zayıf akıllı olur. Çok yememelidirler.
1) Öz suyu sirke ve gülyağı ile karıştırılıp yedi gün devamlı hamamda uyuz ve diğer cild hastalarının vücudu ovalandığında iyi eder.
m) Bağırsak ağrılarını giderir.
n) Tırnak yarıklan ve saçkıran’a faydalıdır. Bu sebze hâmile ve sar’alı kimselere zararlıdır. Suyunun bir . içilişde alınacak miktan: Üç dirhem (12 gr.) kadardır.
