KİMYON
Arabçası : El-Kemmûn. Farsçası : Zîre, Jîre. Lâtincesi : Cumnium eyminum, Carum carui, Kyminon. Yetiştiği yer ve çeşitleri: Anavatanı Mısır ise de memleketimizde: Dağlık, otlak ve çayırlı yerlerde; Akdeniz bölgesinde yeti- şir. Kullanılan maddesi: Meyvesi, tohumu.
Tıbbî Özellik ve Faydaları: a) Maydanozgiller ailesinden olup ıtırlı tohumlan vardır. Baharat olarak kullanılır. Boyu 60-70 cm.’ye kadar uzanır. Yapraklan yeşil, mey vasi küçüktür. Bu bitkinin en çok tohumlan kullanılır. Alınma miktan: 10 gr. kadardır. b) Zeytinyağı, bakla unu, kayrûtî kanştınlarak lâpası yapılıp da şişmiş hayalann üzerine konduğunda şişini indirir. c) İştahı açar, barsak gazlannı giderir, hazmı kolaylaştırır, rutubeti kurutup yelleri atar. ç) Kimyon, sirke ve su kaynatılarak içildiğinde nefes darlığına iyi gelir. Salyayı, balgamı keser. d) Kaynamış kimyonun suyu ile yıkanan yüz güzelleşir.
e) Sirke ile yapılan merhemi burun kanamalarına koklanarak veya buruna konarak kullanılır. f) Tohumlarının şurubu bağırsak ve kulunç ağrılarını geçirir. g) İdrar zorluğuna ve gevşekliğine faydalıdır. ğ) Zehirli hayvanların sokmalarında zehirin zararını giderir. h) Vücudu terleterek zehirli maddelerin dışarı atılmasına yardımcı olunur. ı) Anne sütünü artırır. i) Sinirleri teskin eder. j) Vücutta ağrıyan yerlere sürülse ağnyı geçirir. k) Kimyon tozu iltihaplı yaralara dökülse yarayı iyi eder. .1) Zeytinyağı, arpa unu ve kimyon birlikte macun yapılıp bir miktar almaya devam edildiğinde bağırsak ağn ve yaralarına iyi gelir. Bunu hamile kadınların kullanması pek doğru olmaz.
