Mevlana der ki;
“Dibi yosun tutan denizlerle ilgilenme, sen dağları seyret.
Yenik düşüyorsan özlemlerine aldırma, kalbindeki o uçsuz bucaksız sevgiyi hisset. Işıklar sönmüşse ve karanlıksa; ona da aldırma, ay ışığını seyret.
Sabret..
Sabret ki herşey hissettiğin kadar derin ve sonsuz olsun.
Sabret ki herşey gönlünce olsun..