NÜKKÂR i. (nekr’den nükkâr, inkâr edenler). Haricî mezhebinin kollarından birine verilen ad.
Nükkâr adı, mezhep mensuplarının, ikinci ibadî imamı Abdülva-hab bin Abdurrahman bin RÜstem’i reddetmiş olmalarından ileri gelir, önceleri Haricî mezhebinin kollarından «ibadi-ye*»ye bağlı olan Nükkâr, VIII. yy.da, Basra ibadi imamı Ebu Ubeyde Müslim bin Ebi Kerime zamanında İbadiye’den ayrılarak bağımsız bir kol oldu.
