ÖRTÜSÜZ sıf. (örtü’den örtüsüz), örtüsü olmayan: Örtüsüz bir masa. || üzeri bir şeyle örtülmemiş. (M)
ÖRÜ i. (örmek’ten ör-ü). Halk dili, örmek eylemi. || örme, örgü. || Kumaşın yırtığını veya deliğini örerek onarma. II Yapı, bina. || Duvar, set. || Etrafı, çit, duvar veya iple çevrilerek ayrılmış yer. || ö-rü balçığı, samanlı çamur harcı. II örü taşı, sert yapı taşı.
— Zool. örü iğciği, örümceklerde ağ deliklerinin sonunda bulunan ve ağ ipliğinin çıkmasına yarayan küçük çıkıntı. (ML)
