öŞRIYE i. (osmanlıca tfijr > töfri’den <ös-rıyye, öşürle ilgili olan’dan). Mal, Esk. OsmanlIlar devrinde halka verilen arazi, (öş-riye sahipleri hâzineye öşür vererek topraklarını istedikleri gibi tasarruf ederlerdi; satarlar, vakıf yaparlar veya hibe edebilirlerdi. Bu topraklar vârislere geçebilirdi.) [M]
ÖŞÜR veya ÖŞR i. (ar. <uşr’dan osmalıca “fr). Esk. Onda bir. || Toprak ürünlerinden hazine giderleri için alınan onda bir oranında vergi. (Bk. ASAH.) || Kuı’an’ı Kerim den on ayetlik kısım.
♦ öşürcü 1. Esk, Aşar vergisini toplayan görevli, (M)
ÖT i. Bk. ÖD.
öŞRIYE i.
25
Şub