Bu başladığım kadıncı hikâye bilmiyom. her şeyden, herkesten sıyrılmış hissediyo
İyiyim Ben Özlüm
rum ozlümden tek bir şey bile kalmadı ve kendime , Kim tüm sözlerden vazgeçtim. Düşlerime gelince. onlar artık bahsetmek bile istemiyorum. En derinde kalmaun. dan yanayım, çılnkü bu halimle çok daha mutluyum.
Eski hayatımı ve yaşanmışlıklarımı bir köşeye atmak beni en mutlu eden şey oldu. İyi ki şu an bu hayata , iyi ki her şeyi bir kenara bırakıp kaçtım. Kaçmak h« raman korkakların işi değildir. Bazen kaçmanız gerekir. başka türlü kendisiyle hesaplaşamaz, insan başka türlü kendini karşısına alamaz. Hem korkuyorum hem kendimle savaşıyorum. Ben asla başka türlü bir beni kabul edemem.
Fikirlerim gün geçtikçe değişmeye başladı. Her günüm hem birbirine benziyor hem birbirinden farklı. Günler geçiyor, iyileşiyorum. Kimseye ihtiyacım yok. Okuduğum bir kitapta geçmışti bu cümle: “Kimseye ihtiyacım yok İşte ben bu cümlenin altını iki defa çizdim. İnanmak istedim sensizde yalnız da yaşayabileceğime özlüm zor ama . Yalnız yaşamak mümkündü. çünkü her insanın içinde öldüremediği vc derinlerine gömdüğü bir şeyler nefes alırdı hep.
Özlediğinden ayrılmak ve kendisini teselli etmek böyle bir şey galiba çok özleniyorsun
özletmek de marifet ya düşünsene özletebiliyorsun ki çivisi çıkmış dünyada kendini özletebiliyorsun özlü bir duygu olsa gerek
O da süper bir şey