PAÇACI i

PAÇACI i. (pafa’dan paça-cı). Koyun veya keçi ayağı satan kimse, || Paça, işkembe pişirilen küçük aşçı dükkânı. (M)
2f- *’ hfal” Schir ve
kasabalarda kesilen küçükbaş hayvanlardan alınan vergi. (Mezbahalarda kesilen hayvanlardan alınan vergi 1 paradan 10 para-
îeriM?rtiarnKe ı‘Şİrdİ‘> Bazl yirIcrd<; iltizama
yerkrıIe belirli vergilerden başka kesilen hayvanların ayak, baş, ciğer
ührdı) [MJ mi allnarak’ Paçacılara sa-
PAÇAL i. (fars. paçal). Ekmek yapmak iÇin, çeşitli hububatın kanunen gerekli karışım oranı. (M) * dn
s,f- <-Paça’dan paça-lı). Paçası o-an. J| Paçası […) olan: Merdivenin başında yırtık paçalı, püskülsüz fesli yalınayak bir tayfa duruyordu (H.E. Adıvar).
Kıyf- Bol paçalı pantolon, paçaları kal-SSjSf, kadar dar, diz hizasından sonra da gitgide geniş olan pantolon.
— Zool. Tüyleri ayaklarına kadar uzanan kuşlara ve kümes hayvanlarına verilen ad. (Bu nitelik bazı güvercinlerde {paçalı güvercin] ban tavuklarda [paçalı tavuk, hint tavuğu] görülür ) || Paçal, şahin, bileğl
°ian îahİn ,ü™ (Buteo