PİTAGOR -> PİTHAGORAS
PİTHAGORAS (İ.ö. 570 ?, Sisam -490 ? Metapontos ?), Antikçağ Yunan düşünürü. İ.Ö. 551 yıllarında Güney İtalya’ya gitti. Siroslu Phere-kidis’in öğrencisi olduğu ve Tiran Polikrates’in baskısından kaçtığı, İran, Babil ve Mısır’ı gezdiği söylenir. Kraton’da (Crotone) bilimsel ve dinsel konuları yorumlayan siyasal amaçlı bir birlik kurdu. Krotonlu Hekim Alkmeon, Asklepios Rahibi Kal-liphon ve oğlu Hekim Demokedes, önde gelen öğrencileriydi. Bu birlik zamanla Güney İtalya ve Yunanistan sitelerine, Sicilya kentlerine yayıldı. Pithagöras bir yarı tanrı, peygamber ve olağanüstü güçler sahibi olarak tanındı. İ.Ö. 5. yüzyılda Philolaos, 4. yüzyılda Arkhitas’ın öncülüğünde sürdürülen öğretisi, Pit-
hagorasçılık adıyla kalıcılaştı. Böyle-si bir süreçte oluşan Pithagorasçı görüşlerin hangisinin Pithagöras’ ın. hangisinin ardıllarının olduğu bilinememektedir. Pithagorasçılar ruhun bilgiyle temizleneceğine inanırlardı. Aritmetik, geometri, astronomi ve fizik alanlarında birçok araştırma yaptılar ve teoremler ortaya attılar; sayıların ve aritmetik dizilerin yapılarını incelediler. Dünya’nın, evrenin odağı olmadığı, Güneş ve tüm öteki gezegenlerle birlikte Dünya’nın da odaksal bir ateş çevresinde döndüğünü öne sürdüler. Müzik alanında “Pithagöras Gamı” olarak bilinen sistemi ortaya koydular. Felsefe alanında insandan insana, insandan hayvana ruh göçüne inanan Pithago-rasçı düşünce Rönesans ile birlikte yeni Pithagorasçılar tarafından ele alınarak, evrenin, sayıların uyumuna dayandığı kanıtlanmaya çalışıldı.