SATRANÇ ya da ŞATRANÇ, saz
şairlerinin aruzun müfteilün müftei-lün müfteilün kalıbıyla ve gazel biçiminde düzenleyip özel bir ezgiyle söyledikleri şiir. Terimin kökeni bilinmemektedir. Satranç, şatranç biçiminde de geçer. Satrancın özelliği, her mısranın iki eşit parçaya bölüne-
bilecek biçimde düzenlenmiş olmasıdır. Mısraların böylece iç kafiye taşıması sonucu bölünmeyle dörtlükler elde edilebilir. Ayrıca satrançlar hece ölçüsünün 8-8 kalıbına da uyarlar.