Daldı kaldı gözlerim gözlerinin rengine
Bağlandı deli gönlüm sesinin ahengine
Değil yıllar ak düşsede saçının tellerine
Sevecek seni kalbim belki mezarda bile
Bana kafi varlığın üzülmem sevmesende
Ben kendimi bahtiyar sayarım ne desende
Erişememiş olsakda gönül emellerine
Sevecek seni kalbim belki mezarda bile
Sen ellerinle giydir ölürsem kefenimi
Başka bir el değerse vücuduma yakacak
Topraklar kemirirken çürüyen bedenimi
Mezarda bile ruhum yalnız sana bakacak
