Sevmeye Hazır Değil

SEVMEYE HAZIR DEĞİL

Ben seni sevmesine severim de,
Zaman buna hazır değil.
Utangaç hislerim kabarıyor aniden,
Bir kalp çarpıntısı boğuyor ruhumu.
Ben seni sevmesine severim de
Kalbi ruhum buna hazır değil.

Seni sever aşık olurum yada aşık olur severim amma
Aklımın her an seni düşünmesinden nahoş olurum.
Ben seni sevmesine severim de
Aklım buna razı değil.

Olurda aşkına dalar sana taparım,
Bu beni ateşe götürür,
Ben seni severim sevmesine de
İnancım buna razı değil.

Ne bir Kerem nede bir Mecnun olabilirim.
Karaçalı’ya ancak Bey olurum.
Zarif ve narin söz bilmem ben.
Ben seni sevmesine severim de.
Kelimelerim buna hazır değil.

Ötüşen rüzgar sesleri odamın camını tıklatırken,
İçeri üfüren senin menekşe kokun,
Kapımı zorlamasına zorlıyorsun,
Ben sana kapımı açarım açmasına da
Anahtar buna razı değil.

Ne gece uykusuz kalmak isterim nede uykusuz bırakmak.
Ne geceyi Ay’a hasret nede Yıldız’ı göğünden indirmek isterim.
İsterim, parmak uçlarımdaki tenim ol.
Ben seni sevmesine severim de ellerim titrer korkmaz değil.

Gözlerine keman çekmişsin,
Zülüflerine şarap değdirmişsin,
Ben seni sevmese severim de
Ne han bunu ister nede kırmızı kadehim bir dosta daha razı değil.

Ne olacak halimiz hiç ayan değil,
Sen bir gülsün bense bir bülbül,
Hep ben öterim , ahlar eder figanlarla beklerim.
Ben seni sevmesine severim de gönlüm buna razı değil.

Gönül razı değilse elimden bir şey gelmez,
Kader buna razı değil.

İSMAİL BUĞDAYCI