Genel

stoacılık

stoacılık________________________________

Kitionlu Zeri on tarafından kurulan felsefe okulu. Khrysippos, Seneca, Epiktetos ve Marcus Aurelius tara­fından bölünmez bir bütün halinde geliştirilen stoacılık, tümtanrıcı ve maddecidir. Belagat ve diyalektik nitelik­leriyle tanımlanır: İyi söz söyleme sanatı olarak belagat- tir; önermelerin içeriğine başvurmaksızın akıl yürütme­nin biçimsel geçerliliğine ilişkin kuralları ve koşulları ha­zırladığı ölçüde de diyalektiktir. Söz konusu içerik, yani madde, duyularla algılanır ve fiziğin konusunu oluştu­rur. Stoacılara göre, doğanın biricik varlıkları cisimler­dir; ama cisimlerin hiçbirinde, madde, güçten, yani ci­simlerin evriminin dinamik ilkesinden ayrılamaz. Dün­yadaki cisimler arasında bağ kurarak dünyanın uyumu­nu sağlayan bu güç, dünyanın ruhudur; tanrıdır. Stoacı ahlâka göre erdemin amacı ruhun mutlak dinginliği ol­duğundan, insan için en büyük mutluluk kendisiyle, benzerleriyle ve doğa ile uyum içinde yaşamaktır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir