Yapraklarla beraber niceleri göç etti
buralardan. Güller soldu, kuşlar sustu,
kelebekler kayboldu. Ağaçlar isk elete,
ormanlar mezarlığa döndü. Birkaç ay önce
ker karışı kayat kaynayan ku yerlerde şimdi
dolaşan, yalnız cenaze memurlarından ikaret…
Oysa kuradan göçenler, gelirken gülerek
g e l m i ş l e r d i .
Hepsi de mutluydu
kuralarda
olmaktan.
Niye gittiler
öyleyse?
Çünkü gitmek
zorundaydılar.
Kalmak ellerinde değildi. Nasıl ki, gelirken
de eli erinde o lmayarak gelm işlerd i.
Onları kir çağıran vardı.
Ve kir gönderen.
Onun emriyle geldiklerinde, kinkir güzellikle
süslenmişti yeryüzü.
Şimdi ziynetlerinden soyundu, kemkeyaz
kefenine küründü.
• • •
Birgün…
Çok yakında kirgün,
ku kefen yırtılacak.
ri’y’s Ve arasından, yem
y e n i g ü z e l l i k l e r
fışkıracak.
Yapraklarla beraber niceleri göç etti
17
Eki