DONANIM

DONANIM

DONANIM i. (donanrnak’tan don-a-n-ı-m). Denize. Geminin hareketi için gerekli direk, seren, ip, halat, yelken takımı v.d. gibi ge¬reçlerin tümü. (Arma da denir.) || Donanı¬mı veto etmek, maksada göre, halat, reçine, iskota gibi ince ve kalın halatları kullanıl¬mak üzere hazırlamak. || Demirleme do¬nanımı, gemiyi demirlemeğe ve demirleri vira etmeğe yarayan malzeme.
¦— Müz. Bir musiki eserinin notasında, usul rakamının öncesine ve portede anahtardan hemen sonra konan değiştirme işaretleri (diyezler ve bemoller); nota içinde geçen aynı adlı bütün sesleri değiştirir. Bk. ANSÎKL.
— Spor. Bazı jimnastik çalışmalarında kul-lanılan araç ve gereçler. (Başlıcaları bar¬fiks, paraleller, çemberler, kasalar, at ve halattır.)
— Teknol. Et donanımı, mekanik olarak çalışan bir âletin, gerektiğinde insan gücü ve el ile çalışmasını sağlayan düzenek.
— ANSIKL. Müz. Çok defa donanım’a ve du¬rak perdesine bakarak eserin hangi makam¬dan olduğunu anlamak mümkündür. Diyez¬ler beşli, bemoller dörtlü aralıkla ve şu sı- rayle dizilir: fa diyez, do diyez, sol diyez, re diyez, lâ diyez, mi diyez, si diyez; si be¬mol, mi bemol, lâ bemol, re bemol, sol be¬mol, do bemol, fa bemol. Batı müziğinde donanımda ya yalnız bemoller veya yalnız diyezler vardır. Türk musikisinde ikisi bira- rada bulunabilir, önce sırasıyle bemoller, sonra sırasıyle diyezler dizilir. Çeşitli değer¬de diyez ve bemollerin bulunması, bu sırayı bozmaz, (M)