Abdülhalim Memduh

Abdülhalim Memduh
Türk şairi ve yazarı (İstanbul 1866-İngiltere 1904). Kaymakam Ali Ragıp Bey’in oğlu olan Abdülhalim Memduh, düzenli bir öğrenim görmedi. İki yıl Hukuk Mekte- bi’nde okuyup, Hariciye Nezareti’nde kâtipken, Mizan gazetesine yazdığı yazılar yüzünden tutuklandı ve Konya’ya sürüldü. Çerkez Ali Paşa’nın aracılığıyla yeniden İzmir’e dönüp, kısa bir süre sonra Avrupa’ya kaçtı (1900). Fransa, Tunus ve İngiltere’de sıkıntılı bir yaşam sürdü. Mizan gazetesinde yazılar yazan, Muhit dergisinin yazıişlerini yöneten Abdülhalim Memduh, aruz ve heceyle şiirler yazmış, şiirde Abdülhak Hamit’i izlemiş, Muallim Naci ve yandaşlarının amansız bir düşmanı olarak, özgür düşünceyi savunmuştur. Başlıca yapıtları: Tasvir-i Vicdan (şiirler. 1885), Tas- vir-i Hissiyat (şiirler), Burhan (Kanuni’nin vezirlerinden Kara Süleyman Paşa’nın zaferlerini anlatan manzum yapıt, 1886), Reşid Paşa (biyografi, 1886), Tarih-i Ede- biyat-ı Osmaniye (Türkiye’de ilk edebiyat tarihidir, 1887), Bedriye (manzum oyun, 1886), Abdülhamit ve Genç Türk Bir Harem Ağası (oyun), Türk Eş’ar-ı Garamı (Fransa’da Edmond Fazy ile birlikte hazırladıkları bu antoloji, Anthologie de L Amour Turc adıyla Mercure de France yayınları arasında yayınlanmıştır (1905).