Knud II, lakabı aziz knud,

Danca knud den hellige (d. y. 1043 – ö. 10 Temmuz 1086, Odense, Danimarka; azizler listesine kabulü, 1101; yortu günleri, 19 Ocak, 10 Temmuz), 1080-86 arasında Danimarka kralı. Ölümünden sonra şehit ve koruyucu aziz ilan edilmiştir.
Danimarka kralı II. Svend Estridsen’in oğluydu. 1080’de kardeşi Harold Hen’in yerine tahta çıktı. Hükümdarlığı sırasında, soylulara karşı direnerek, güçlü ve merkezî bir monarşi kurmak amacıyla kiliseyle yakın işbirliği politikası izledi.
Kiliseye karşı cömertçe davranarak, arala-nnda Danimarka başpiskoposluğunun merkezi olan Lund Katedrali’nin de bulunduğu birçok kiliseyi koruması altına aldı. Oden-se’de bir Benedikten manastın kurdu ve Danimarka’nın her yerinde apostolik vaazlar verilmesini destekledi. Öte yandan yönetimde reform yapmak için çeşitli girişimlerde bulundu. Ürünün onda birinden oluşan zorunlu bir toprak vergisi koyması, kırsal kesimde yaşayan soylular arasında büyük hoşnutsuzluk yarattı. 1085’te Danimarka’nın İngiltere üzerindeki hak iddialarını yeniden canlandırdı. Norveç kralı III. Olav ve Flandre kontuyla birlikte İngiltere’ yi istila etmeye yönelik büyük bir donanma kurması, İngiltere kralı I. William’i (Fatih) ciddi biçimde kaygılandırdı. Ama tam sefere çıkacağı sırada vergi politikasına karşı çıkan soyluların ayaklanması üzerine İngiltere’yi istila tasarısından vazgeçmek zorunda kaldı. Kardeşi Prens Olav’ın önderlik ettiği ayaklanmacılardan kaçarak Odense’ de kendi kurduğu St. Alban Kilisesi’nde saklanmayı başardıysa da, kısa süre sonra yakalanarak yandaşlarıyla birlikte öldürüldü.
II. Knud’un gömüldüğü St. Alban Kilisesi’ nin adı yaklaşık 1300’de St. Knud Katedrali olarak değiştirildi. Mezannda mucizeler görüldüğü söylentilerinin ardından, Danimarka kralı İH. Erik’in önerisiyle (1099) Papa II. Pascalis tarafından azizler listesine kabul edildi (1101).
Knud IV (d. 1163 – ö. 12 Kasım 1202, Danimarka), önce babasıyla birlikte (1170-
82), sonra da tek başına hüküm süren (1182-1202) Danimarka kralı. Hükümdarlığı sırasında Danimarka, Kutsal Roma-Ger-men İmparatorluğu’ndan ayrılmış ve kardeşi Schleswig dükü Valdemar (sonradan Danimarka kralı II. Valdemar) ile Danimarka başpiskoposu Absalon’un çabaları sonucunda Baltık Denizinin güney kıyıla-nndan Pomeranya, Mecklenburg ve Hol-
stein’a kadar uzanan bölge ülke topraklan-na katılmıştır.
Danimarka kralı I. Valdemar’ın oğluydu. U70’te henüz babası hayattayken, Danimarka başpiskoposu Eskil tarafından tahtın ortağı olarak kutsanmasıyla, Valdemar hanedanının sürekliliği güvence altına alınmış oldu. 1182’de tahta çıktıktan sonra, en yakın danışmanı olan Başpiskopos Absalon’un etkisiyle, Kutsal Roma-Germen imparatoru I. Friedrich’ten (Barbarossa) bağımsız bir politika izlemeye başladı. Absalon’un 1184’teki başanlı seferleri sonucunda, Pomeranya’yı (bugün Polonya ve ADC’de) egemenliği altına aldı. Kısa süre sonra Mecklenburg’daki (bugün ADC’de) Slav topraklarıyla Alman sınır prensliklerinin mülklerini de ele geçirdi. Bu zaferlerin ardından Danimarka kralı unvanının yanı sıra Slavorumque rex (Slavların Kralı) unvanını da kullanmaya başladı. Öte yandan kız kardeşi Ingeborg’un Fransa kralı II. Philippe’le (Auguste) evlenmesi ve Dani-markalılann Alman hükümdarları arasındaki anlaşmazlıklara müdahalesi Danimarka’ mn artık Avrupa’da güçlü bir konuma geldiğini gösteriyordu. 1192’den sonra Danimarka’nın güneye yönelik politikasına yön veren IV. Knud’un kardeşi Valdemar, Baltık Denizinin doğusundan Öder Irmağının ötesine kadar uzanan topraklan Danimarka egemenliği altına aldı. IV. Knud’un çocuğu olmadığından yerine kardeşi Valdemar geçti.
Knudsen, William S(ignius), asıl adı