Fransız siyasetçisi (Arcis-sur-Aube 1759- Paris 1794).
Bir küçük burjuva ailesinin oğlu olan Georges Jacques
Danton, bir süre dinsel öğrenim görüp, papaz olmaktan
vazgeçerek Paris’e gitti (1780) ve bir avukat yazıhanesinde
çalışmaya başladı. Reims’de altı ay kadar kalıp,
bir hukuk diploması edindikten sonra, Paris’e dönerek,
1787-1791 arasında Krallık Meclisi’nde avukatlık yaptı.
Çeşitli derneklerin (İnsan Hakları Dostları Deneği, vb.)
toplantılarında, Camille Desmoulins ve Marat’yla birlikte ateşli konuşmalar yapıp, Fransız Devrimi sılasında
Cordeliers kulübünün (Nisan 1790) önde gelen kurucuları
arasında yeraldı. 17 Temmuz 1791’de, gösteri
yapan cumhuriyetçilerin üstüne ateş açılmısandan sonra,
bir süre İngiltere’ye sığınıp, Kasım 1791’de Paris’e
dönerek, Kasım 1791 ‘den Ağustos 1792’ye kadar Paris
devrimcilerini bütün gücüyle destekledi; 10 Ağustos’ta,
Anayasa Meclisi tarafından Adalet bakanlığına atanıp.
Konvansiyon döneminde Montanyarların önderleri
arasında yeraldı. Bütün Montanyarlarla birlikte, kral
Louis XVl’nin idamı ve kararın hemen yerine getirilmesi
için oy kullandı. Nisan 1793’te Halkın Selameti Komitesi’nde
görev alıp, temmuz ayına kadar başkanlığını üstlendiyse
de, ağır davrandığı ve başarı elde edemediği
ileri sürülerek görevinden çekilmek zorunda bırakıldı.
1794 başlarında, Terör döneminin sürmesine karsı çıkıp,
Camille Desmoulins’i devrimci adaletin ılımlı olması
gerektiğini ileri sürmesi konusunda yüreklendirmesi
üstüne, Mart 1794’te Robespierre’in buyruğuyla tutuklandı ve kendini savunmasına izin verilmeden ölüm cezasına
çarptırılıp, giyotinde başı kesildi.
Danton, Georges Jacques
10
Eki