KARANFİL AĞACI
Arabçası : Şeceretii Karanfil.
Farsçası : Karanfili. Lâtincesi : Caryophyllus Aromaticıts.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Hindistan, Zengibar, Filipinler, Madagaskar ve Molük adaları; bir çok tropikal ülkelerde yetişir.
Kullanılan maddesi: Çiçeğinin tomurcukları.
Tıbbî Özellik ve Faydaları: a) 10-12 metre uzunluğunda, pembe ve güzel kokulu çiçekleri olan bir ağaçtır. Bir çok deva özelliğine sahibdir. b) Çay gibi kaynatılarak şekerle birlikte içildiğinde zihni, kalbi, hafızayı ve dimağı kuvvetlendirir; unutkanlığı giderir. ç) Karanfil taneleri ağız kokularını yok eder. d) Tanelerini haşlayıp suyu içilirse, iştahı açar, hazmı kolaylaştırır, mideye ve göğüse kuvvet verir. e) İnsandaki korkuyu, vesveseyi ve hıçkırığı giderir. f) İdrarını tutamayanlara iyi gelir. g) Sesi açar, balgamı çıkarır. ğ) Karanfilden elde edilen karanfil ruhu ağrıları keser, ağrıyan çürük dişe pamukla konursa ağrıyı teskin eder. Diş etlerini kuvvetlendirir. Aynı zamanda mikropları öldürür. h) Sevdavî hastalıkları ve karında su toplanmasını önler. i) Diş çürümelerini önler. j) Hamile olmak isteyen kadın temiz (temizlenme) hâlinde 2. gr. karanfil almalıdır. Hamile olmak istemeyen de günde bir dane alır. k) Sürme olarak göze çekildiğinde perdeyi giderir; gözü keskinleştirir.
