ATICILIK

A T IC IL IK ; Alm. Schiesskunst (m), Fr. Tir, İng.
Shooting. Bir mermiyi veya oku bir silah aracılığıyla
mümkün olduğu ölçüde hedefe ulaştırmayı
gâye edinen bir hüner yarışması. Çok çeşitli silahlarla
(karabina, tabanca, yay) yapılır. Hedefler
sâbit veya hareketli olabilir. İyi bir atıcı olmak
için gözlerin keskin ve kendine hâkim olunması gerekir.
B
âzı bölgelerde, atıcılık yarışmaları gelenek
hâlinde muhâfaza edilmiştir. Meselâ, İsviçre’nin
bâzı kantonlarında okçular, mahallî bayramlarda
boy ölçüşürler. Kuzey ülkelerinde zıpkın atışları,
meraklıların pek değer verdiği bir yarışma olarak
sürüp gitmektedir.
Tabanca ve tüfekle yapılan atıcılık sporu, hedefe
atış ve av silahlarıyla atış şeklinde yapılır. Hedefe
atışta, “karabina” ismi verilen silah ve değişik
yapıya sahip tabancalar kullanılır. Atışlar iç içe
geçirilmiş birden on ikiye kadar numaralanmışdâire şeklindeki nişan (hedef) tahtalarına yapılır.
Bu dâirelerin çapları atış uzaklıklarına göre değişir.
Atış mesâfeleri havalı karabina için 10 m, küçük
kalibreli karabina için 50 m, büyük kalibreli tabanca
için 25 m, serbest tabanca için ise 50 metredir.
Av silahlarıyla yapılan atış sporunun baltrap
ve skeesi olmak üzere değişik şekilleri vardır.
Bu yarışmalar, olimpiyat oyunları arasında da
yer alır. Ortasında hedefin bulunduğu nişan tahtası
genellikle sâbittir ve eş merkezli on iki dâireye
bölünmüştür. Bu dâirelerin çapı, atıcı ile
hedef arasındaki uzaklığa göre değişir. Meselâ,
300 metreden tüfek atışı için, her bölümün genişliği
60 cm olarak tesbit edilmiştir. Bu genişlik
2 santimetreden 12 metreye kadar değişir. Yarışmaların
türüne göre, atıcı ayakta, diz çökerek
veya yatarak atış yapar. Atıcı, yarışmadan önce
bir deneme atışı yapmak hakkına sâhiptir. Uzun
mesâfeli müsâbakalarda nişan tahtasının yanındaki
sipere yerleşmiş gözlemciler siyah veya
ışıklı bir sırık yardımıyla, atıcıya hedefin yerini
gösterirler. Böylelikle yarışmacı, daha sonraki
atışlarda hatâlarını düzeltmek ve iyileştirmek
imkânını bulur.Hareketli hedeflere atışlar, hele hedef farklı
noktalar hâlinde bir görünüp bir kaybolduğu zaman
çok daha zordur. Kilden yapılma güvercinlere atış,
reflekslerin hızını ortaya koyar. Zîrâ, baltrap denilen
araçların havaya fırlattığı bu hareketli hedefe
sıkılı bir çiftenin mermi veya saçmalarıyla isâbet
kaydetmek oldukça zordur.
Ancak tüfek veya tabanca çeşitleriyle yapılan
atış sporları, dünyânın en iyi nişancılarını karşı
karşıya getiren yarışmaların düzenlenmesine
imkân verir.