EPİKTETOS, stoacı yunan filozofu (Hierapolis,
Frigya M.S. 50’ye dpğr.-Nikopolis,
Epir 125 – 130). Hayatı üstüne az şey
biliyoruz. Roma’da, Neron’un azatlı kölesi
Epaphroditos’ıin yanında köleydi. Orada,
stoacı filozof Musonius Rufus’un derslerini
dinledi. Söylentiye göre, çok sert bir adam
olan efendisi, bir gün Epiktetos’un bacağını
bir işkence âletinde büküyordu; filozof «kıracaksın
» dedi Ve bacağı kırılınca da: «Demedim
mi?» diye eklemekle yetindi.
Azat edildikten sonra Epiktetos kendini felsefeye
adadı. Stoa felsefesi, onunla, kuramsal
temellendirmelere yönelmeksizin insana
pratik yaşayışın kurallarını veren bir ahlâk
öğretisi oldu. Domitianus öbür filozoflara
yaptığını ona da yaptı: senato kararıyle Roma’dan
Tcovdurdu (94).
Roma’dan Nikopolis’e gitti,, orada yoksulluk
içinde öldü. Düşüncelerini yazıya geçirmedi.
Etkisi büyük oldu, felsefeye canla
başla yönelen öğrenciler yetiştirdi. Nikopolis’teki
öğrencilerinden Flayius Avrianus, onun
derslerinde tuttuğu notları düzenleyerek
Düşünceler ve Sohbetler (Ditribai Enkheiridion)
adlı bir kitap yazdı. Epiktetos bu
kitapta, yumuşak kişiliğiyle, sözlerinin açıklığıyle,
erdeminin paradoksa varan sağlamlığıyle,
ahlâk anlayışının kuru ve duyarsız
ölüşüyle öğretisindeki dikbaşlılıkla tanıtılır
EPİKTETOS,
17
Ara