BOHÇA OTU

BOHÇA OTU (Helleborus), Alm. Schwarze Nieswurz
(f.), Fr. Hellébore orientale (f.), İng. Oriental hellebore.
Familyası: Düğünçiçeğigiller, Türkiye’de yetiştiği yerler:
Trakya, İstanbul, Uludağ, Samsun, Trabzon (Zigana
dağları), Nur (Amanos) dağları, Toroslar ve Gaziantep
çevreleri.Tflart-Eylül ayları arasında sarımsı-beyaz renkte
çiçek açan, 30-50 cm. yüksekliğinde, çok senelik bitk:.
Karacaotu, Harbak, Danabağırtan da denilmektedir.
Yapraklar 3-9 parçalı, tüylü veya çıplak, çanak yapraklan
yeşil ve 5 adet, taç yaprakları ise sarı veya krem renginde 5-10 adettir. Meyva tabanda birbirine yapışık ve lr5
tanedir.
Memleketimizde bulunan Helleborus onentalis ve H.
vesicarius türleri üzerinde çalışılmıştır. Bu türlerin depp
köklerinde yağ, reçine, mum, acı madde, saponin, glikozit
gibi maddeler tespit edilmiştir.
Kullanılışı: Bohça otu türlerinin depo kökleri eskiden
kurt düşürücü ve adet söktürücü olarak kullanılmıştı!’.
Veteriner hekimliğinde hayvan uyuzlarına karşı kullanılır.
Yüksek kesafetlerde kullanılması hayvanlar için zehirlidir.
Dolaşım bozuklukları ve kalb yetersizliklerinde
kullanılır.
Bohça otu türlerinin kökü memleketimizde sığırların
muhtelif göğüs hastalıklarına karşı kullanılmaktadır.