Sovyet diplomatı ve dışişleri bakanı. 1909 da doğan Gromyko, küçük bir çarlık memuruydu. İlk önce gazetecilikle işe başlamış, daha sonra “Minsk Tarım Enstitüsü”nden mezun olmuş ve 1931’de komünist partiye katılmıştır. 1936’da da “Lenin Enstitüsü”ne devam ederken “Ekonominin Problemleri” isimli önde gelen bir gazetenin yazı işlerinde çalışmıştır.
1939’da M.M. Litvinov, V.M.Molotov’un yerine dışişlerinde görev almasıyla, Gromyko nisbeten önemli bir görev olan bakanlığın Amerika bölümüne tayin edilmiştir. Altı ay sonra da Washington’a Litvinov’a yardımcı gönderilmiş, 1943’de Sovyetlerin en genç elçisi olarak göreve başlamıştır. İkinci Dünya Savaşı’nın Tahran, Yalta ve Potsdan konferanslarına katılmış ve Sovyetleri temsil etmiştir. Bu konferanslar Birleşmiş Milletlerin doğuşuna sebep olmuştur. Daha sonra 1946’da bakan yardımcılığına ve Sovyetlerin Birleşmiş Milletlerin Güvenlik Konseyi’ndeki daimi temsilcisi olmuştur. 1948’de bu görevden ayrılarak Moskova’ya dönmüştür. 1952’de kısa müddet için İngiltere’ye elçi tayin edilmiş ve Komünist Partisinin Merkez Komitesine aday üye seçilmiştir. Stalin’in ölümünden sonra Moskova’ya dönmüş ve Molotov’un kabinesinde görev almıştır. 1961’de Merkez Komitesi’ne tam üye olmuş ve o günden bu yana Sovyetlerin Batı ile yaptığı görüşmelerde daima önemli rol oynamıştır. Brejnev ve Andropov dönemlerinde yerini korumuş ve tecrübesinden dolayı Çemenko döneminde hakim bir yere sahip olmuştur. Sovyetlerde görevini en uzun müddet koruyan bir idarecidir. Brejnev devresinde mutedil olan Gromiko, Chernenko idaresinde Batı’ya karşı sert tutum alan biri olarak ortaya çıkmıştır.