DEFİBRİLASYON

Alırı. Delibrilation, Fr. Delimitation,
İng. Deiibrilation. Özel bir elektrik cihazı ile kalbe
doğru akım vererek kalp kasındaki düzensiz titreşimleri
giderip kalbin normal bir şekilde çalışmasını sağlamaya
yönelik bir işlem. Bu işte kullanılan cihaza
“ defibrillator” denir.
Defibrilasyonun prensibi, kalb uyarılma durumu ne
olursa olsun, kalp kası liflerinin tümünü birden etkileyen
bir uyarı göndermektir. Böylece bütün kalp kası
liflerinin elektriksel faaliyetleri sıfıra düşürülür ve tam
bu anda kalbin normal uyarıcı noktası kumandayı yeniden
ele alır. Kalp kasının bütün lifleri bu kumandaya
uyarak normal ve uyumlu bir faaliyet göstermeye
başlarlar.
Defibrilasyon; kulakçık veya karıncık kaslarının fıbrilasyonunda
(düzensiz titreşimler) göstermesi, bazı
ritm bozukluklarında ve kalbin durduğu hallerde
uygulanmaktadır.
Defibrilasyon göğüs kafesi üzerinden uygulanabildiği
gibi, açık kalp ameliyatlarında direkt olarak kalp
üzerine, ayrıca yemek borusu veya damar içinden uygulanan
özel elektrotlarla da yapılabilmektedir.
Dışardan defibrilasyon uygulanacağında; hastaya
uygun bir biçimde oksijen verilmelidir. Kalp durması
göstermeyen vakalarda anestesi uygulannıalıdır, geniş
yüzeyli elektrotlar kullanılmalıdır. Ara maddesi olarak
çok iyi bir geçirgen seçilmelidir. Elektrotlardan biri
göğüs kafesinin ön yüzüne, öteki de ya sol arkaya veyayan bölgeye konmalıdır.
Defibrilasyonun neticesi; hastanın kalp kasının kalitesine
bağlıdır. Bilinmesi gerekli husus; alınan sonucun
hemen ve yalnız o an için elde edilen bir sonuç olduğu ve
tekrarların önlenmesinin ancak bundan sonra uygulanacakbaşka tedavilerle mümkün olabileceğidir