a. (ar, zü ve vecheyn’ den zü-l-vecheyn). Esk. iki yüzlü, iki taraflı, iki anlama gelen: “O arzuyu gûyâ hiç anlamaz imiş gibi bir takım zü-l-vecheyn cevablar vâhî ümidler altında mestür bırakmağa çalışır…” (Namık Kemal, XIX. yy.). —Esk. mat. ikiyüzlü, iki düzlemli. ZÜMER
ZÜLVECHEYN
01
Eyl