Yıllar birbirini kovaladı. Evlendim ve birbirinden güzel kızlarım ve oğullarım oldu. Ama ne yazık ki iki oğlumu arka arkaya kaybettim. Onların ölümleri beni çok üzdü. Kırk altı yaşıma gelmiştim. Hayatım belli bir düzende geçiyor, hiçbir şeyden şikâyet etmiyordum. Bu özel daire de artık eskisi gibi sıkıcı değildi. Hem dışarıya çıkıp da ne yapacaktım? Sevdiklerim yanımdaydı işte.Bir sabah dairemin kapısı çalındı. Gelenler vezir ve devlet adamlarıydı. Onları görünce içime bir korku düştü. “Galiba sonum geldi!” diye düşündüm. “Herhalde bana bunu söylemeye geldiler.” Bir süre dikkatle yüzlerine baktım ve “Ağalar, eğer idamımız emredildiyse bırakın iki rekât namaz kılayım. Ondan sonra emri yerine getirin. Kırk yıldır hapislik çekerim. Her gün ölmektense bir gün ölmek iyidir. Bir can için bu çektiğimiz nedir?” dedim. Adamlar bir şeyler anlatmaya çalışıyorlardı ama ben onları duymuyordum bile. İçlerinden biri önümde eğilip “Sizi öldürmeye değil tahta çıkarmaya geldik şehzadem.” deyince donup kaldım.“Sabırlı ol çocuğum, o günler de gelecek ve birbirimizden hiç ayrılmayacağız.” der yanaklarımı öperdi. Bir süre birlikte oyunlar oynar, şakalar yapar, öpüşür koklaşır ve birbirimizden ayrılırdık. Sonra ben, yine o kahrolası yalnızlığıma dönerdim. Biraz daha büyüyünce annem bana dersler vermeye başladı. Okuyup yazmayı, sayıları toplayıp çıkarmayı ve bazı dinî bilgileri ondan öğrendim. Sonra, hocalar tutuldu bana. Dinî bilgilerin yanı sıra edebiyat ve fen dersleri öğrenmem için devrin ilim adamlarından dersler almaya başladım. Ben de atalarım gibi Arapça ve Farsça öğrendim. Şiirler okuyup şiirler yazdım. Müzikle ilgilendim. İlahiler söyledim. Onları söylerken ağladığım zamanlar da oldu. Yıllar böylece gelip geçiyordu. Devletin siyaseti ile ilgili sorular sormam ve bu konularda konuşmam yasaktı. Ben, sadece başımızdaki padişahın kim olduğunu biliyordum. Ağabeyim Sultan Mehmed bu ülkenin sultanıydı ve ava çok merak» lıydı. Özlemiştim onu. Henüz çok küçükken birlikte oyunlar oynar, sarayın odalarında dolaşır dururduk. Pekiyi şimdi ne olmuştu da birbirimizi göremiyorduk?
© 2007 Eserin her hakkı anlaşmalı olarak Timaş Basım Tîcaret ve Sanayi Anonim Şrrketi’ne aittir. Kaynak gösterilerek alıntı yapılabilir