PERRİN

(Jean), transız fizikçi (Lille 1870 – New York 1942). Paris Fen fakülte- si’nde fiziksel kimya dersleri verdi (1898), 1910’da da bu fakültede profesör oldu. Daha 1895’te katot ışınları üstünde çalıştı; ünlü bir deneyle bu ışınların, negatif elektrik ‘yüklü taneciklerin yörüngesini oluşturduğunu gösterdi. X ışınlarıyla ilgilendi, daha sonra emülsiyonları, Brovvn
devinimini, ince lamları araştırarak Avo- gadro sayısını çeşitli yollardan buldu ve böylece atomların varlığı konusunda kesin bir kanıt ortaya koydu. 1901’de atomu, minyatür bir Güneş sistemine ilk benzeten bilim adamı oldu. Birinci Dünya savaşı sırasında sesten yararlanarak yer belirleme problemiyle ilgilendi ve çeşitli akustik düzenekler tasarladı. Daha sonra bilimsel çalışmalarına yeniden başladı; özellikle ışığın kimyasal tepkimeler ve flüorışı olaylarındaki rolünü inceledi. Hem kuramcı hem de deneyci olan Perrin ‘1920’de, hidrojenle termonükleer tepkimelerde hidrojenden oluşan helyum arasındaki kütle farkından yola çıkarak Güneş’in yaydığı ışımayı saptadı. Ulusal bilim araştırmaları merkezi’nin (CNRS) kurulmasına büyük katkıları oldu. Bilimi halka tanıtabilmek için Palais de la D6couverte’i kurdu (1937). 1923’te Bilimler akademisi’ne seçildi. 1936 eylülünde L6on Blum hükümeti tarafından Bilimsel araştırma müsteşarlığına atandı. 1940’ta ABD’ye gitti ve New York’ta bulunan fransız üniversitesinin yönetimini üstlendi. (1926 Nobel fizik ödülü.)