(Gârard), fransız tiyatro ve sinema oyuncusu (Cannes 1922 – Paris 1959). 1945’te A. Câmus’nün Caligula’ sını yorumladı. Jean Vilar ile birlikte Avi- gnon festivali’nı gerçekleştirdi. Ulusal halk tiyatrosu’nda le Cid’i, ardından Kleist’in
Prens von Homburg’unu (1951), Musset’
nın Lorenzaccio’sunu (1953), Shakespeare’
in Richard II’sini (1954), Hugo’nun Ruy Blas’ını (1954) ve gene Musset’nin On ne badine pas âvec Tamour’um (1959) büyük başarıyla oynadı. Coşkusu ve çok yönlü yeteneğiyle kuşağının en iyi kahraman jönprömiyesi oldu. Sinemada yeteneğini daha iyi sergileme olanağını buldu: Budala (İdiot) [G. Lampin; 1946], İçimizdeki şeytan (le Diable au corps) [C. Autant-Lara, 1946], Parma manastırı (la Chartreuse de Parme) [Christian-Jacque, 1947], Şeytanın güzelliği (la Beautâ du diable) [R. Clair, 1949], Kahraman âşık (Fanfan laTulipe) [Chrıstian-Jaque, 1951], Gece güzelleri (les Belles de nuit) [R. Clair, 1952], Kırmızı ve siyah (le Rouge et le No- ir) [C. Autant-Lara, 1954], Monsieur Ripois (R. Ctement, 1954), Hileli aşk (les Grandes ManoBuvres) [R. Clair, 1955], Pot-Bouille (J. Duvivier, 1957), Montparnasse 19 (J. Bec- ker, 1958) ve Tehlikeli alakalar (les Liaisons dangereuses) [R. Vadim, 1959].
PHİLİPE
19
Haz