Zaten ben pek anlamam yazmaktan
duygularımı şiire dökmeyi beceremem
Ama konu sen olunca şairlere ilham olabilirim An ve an artık Sensiz Kalmaktan Korkuyorum
Acılar içinde yaşadığım bir hayattayken
Aslında Suçlusun hiiiiç mi hiç
Ummadığım bir anda çıktın karşıma
Ben hep mutluyum senin yanındayken
Bir tek sen layık oldun kalbimdeki aşkıma
Zaman bitsede bu kalp seni unutmayacak
Belki platonik dersin ama
Sevginden bir an bile uzaklaşmayacağını anlıyorum
Sonsuza kadar inancın olsun buna
Sana o kadar kalpten bağlandım ki
Olmadığın her an çok korkuyorm
Seni o kadar çok seviyorum ki
Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum
Hayalimdeki gözlerine her an bakıyorum
Sen farketmesende çaktırmadan bakıyorum artık
Seni çok seven kalbim şuan ellerimde
Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum
Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum Bir gün sensiz kalmaktan korkuyorum