PİKO

a. (fr. picot). El sant. 1. Bir işi kumaşa tutturmak, kenar temizlemek, işlemeyi ya da danteli süslemek, zenginleştirmek amacıyla elde ya da makinede yapılan dÇız ya da motifli sarma işi. (Her türlü işe uygulanır..) —2. Piko bağlama, makrame işlerinin kenarlarına ya da desen aralarına uygulanan bir bağlama biçimi. (Makrame ipliklerini ana ipliğe bağlamak, bezemek ve kenarları tutturmak amacıyla yapılır.) || Düz piko, motifsiz, düz sarma işi. —Makrame işlerinde makrame ipliklerini ana ipliğe bağlamaya yarayan düz bağlama biçimi. || Fisto piko, kenarda dilimler ya da çıkıntılar oluşturacak biçimde uygulanmış düz piko. —Makrame işlerinin kenarlarına uygulanan fisto görünümlü, dilimli bağlama biçimi. || Fiyonk piko, makrame işlerinde bezemek amacly- la desen aralarına ve kenarlara uygulanan fiyonk görünümlü bağlama biçimi. || Küpe piko, kenarda küpe biçimli halkalar oluşturacak biçimde yapılmış piko. (Yuvarlak piko da denir.) —Makrame işlerinde desen aralarını süslemek amacıyla çift taraflı çıkıntılar ya da halkalar oluşturacak biçimde yapılan bağlama. || Rokoko piko, kenarlarına rokoko işi uygulanarak yapılmış piko. (Başak iğnesi piko da denir.) ||
Zincir piko, bazı makrame işlerine’uygulanan zincir görünümlü-bağlama biçimi. —Şeritç. Bir süs şeridinin kenarını süsleyen küçük dişli dikiş. —Terz. Pikolu kenar baskısı, çok ince bir kumaşta, kumaşın kenarını dıştan içe doğru yuvarlayarak bir çırpma dikişiyle ya da kıvrımının altından tutturarak yapılan kenar baskısı.