İSTİDA

i. (ar. du<â’dan istid<â>). Bir şey dilemek, istemek için yazılan yazı: Saraya giden bu gibi istidaların çoğu cevapsız kalırmış (Ş. S. Aydemir). [Eşanl. d İlek çe.] || Esk. Tanrı’dan bir şey niyaz etme, yalvararak isteme: Rütbe-i şehadete nâil olmak için birlikte gelmek arzusunda bulundukları cihetle istidalarına müsaade buyrulmuştu (Cevdet Paşa). || İstida vermek, bir makama veya bir kimseye dilekçe sunmak. — Huk. Bk. DİLEKÇE. + is tid a n a m e blş. i. Esk. Resmî bir makama yazılan dilekçe,