i. (ar. deyn’den istidâne). Esk. Borç veya ödünç olarak alma: Bütün emlâkini elden çıkaracak surette istidâneye mecbur ise… (Namık Kemal). || İstidâne etmek, borç almak,
İSTiDANE
09
Eki
i. (ar. deyn’den istidâne). Esk. Borç veya ödünç olarak alma: Bütün emlâkini elden çıkaracak surette istidâneye mecbur ise… (Namık Kemal). || İstidâne etmek, borç almak,