ÖZRÜ RED ETMEK

ÖZRÜ RED ETMEK
Müslimânın özrünü red etmek, mekrûhdur. Hadîs-i
şerîfde, (Müslimân kardeşinin özrünü kabûl etmemek, günâh
olur) buyuruldu. Özrü kabûl etmek ve kusûrları afv etmek,
Allahü teâlânın sıfatlarındandır. Böyle olmıyan kimseye,
Allahü teâlâ gadab ve azâb eder. Özrde bulunmak üç dürlü
olur: Niçin yapdım? veyâ şunun için yapdım. Keşki yapmasaydım, demek veyâ yapdım, bir dahâ yapmam demek. Yâhud
yapmadım diyerek inkâr etmekdir. Yapdım, bir dahâ yapmam
demek, tevbe olur. Mü’min, afv etmesi için özr dilenmesini
bekler. Münâfık, aybların ortaya çıkmasını ister. Hadîs-i
şerîfde, (İffet sâhibi olunuz. Çirkin şeyler yapmayınız. Kadınlarınızı da, afif yapınız) ve (İffet sâhibi olursanız, kadınlarınız da afif
olur. Ananıza babanıza ihsân ederseniz, çocuklarınız da size ihsân
eder. Din kardeşinin özrünü kabûl etmiyen, kevser havzmdan
içmiyecekdir) buyuruldu. Bu hadîs-i şerîf, din kardeşinin kötülük yapdığını ve özrünün yalan olduğunu bilmiyen kimse içindir. Çünki, bunun özrünü red etmek müslimâna sû-i zan etmek
olur. Yalan söylediğini bilerek özrünü kabûl etmek, afv olur.
Afv etmek, vâcib değil, müstehâbdır.
Z a h m e t l i i ş y o k d u r , i s l â m i y y e t d e ,
k a l b i , r û h u b e s l e r , i b â d e t l e r d e .
N e i ç i n m ü s l i m â n o l m a z s ı n , s e n d e ?
k â f i r , ç o k i y i l i k e t s e , n e f a y d a ?