MÜSLİMÂNA KÖTÜ İSM TAKMAK

MÜSLİMÂNA KÖTÜ İSM TAKMAK
Müslimâna kötü ism takmak, veyâ başkasının takdığı kötü ismi söylemek câiz değildir. Hadîs-i şerîfde, <(Kötü
ismi olan, bunu güzel isme çevirsin) buyuruldu. Meselâ A’sıye
ismini, Cemîle yapmalıdır. Müslimâna güzel ism takmak, câizdir. Çocuğuna, övücü ism koymamalıdır. Meselâ Reşîd, Emîn
ismini vermemelidir. Muhyiddîn, Nûruddîn gibi ismler de,
yalan ve bid’at olur. Fâs ıklan, câhilleri, mürtedleri böyle is inlerle çağırmak mekrûhdur. Çünki, bunlar, medh edici, övücü
ismlerdir. Mecâz olarak da, söylenemezler. Keridi çocuklarına,
bu ismleri tefe’ül ederek, uğurlu olmak için koymak, câiz olur
denilmişdir. Sâlih oldukları meşhûr olan âlimleri bu ismler ile
zikr etmek, câiz ve fâidelidir.
[İbni Âbidin “rahime-hullahü teâlâ”, beşinci cildde buyuruyor
ki, çocuğa konulacak ismler arasında en efdal olanı, Abdüllah, sonra, Abdürrahmân, sonra Muhammed, sonra Ahmed dahâ sonra İbrâhîmdir. Allahü teâlânın ismlerinden olan Alî, Reşîd, Azîz gibi ismleri de koymak câizdir. Fekat, bu ismleri söylerken hürmet etmek
— 150 —
lâzımdır. Bilerek hürmetsizlik eden kâfir olur. Meselâ, ismi
Abdülkadir olana, Abdülkoydur demek, Abdürrahmana
Abdürrahmun demek, Muhammed yerine Hamo, Hasen
yerine Hasso, İbrâhim yerine îbo demek, bu ismlerle alay
etmek olur. Bu ismlerle alay etmek niyyet edilmezse, küfr
olmaz ise de, küfre benziyen şeyi söylemekden sakınmak
lâzımdır. Çocuk, dünyâya gelip, hemen ölse, isim koymadan
defn edilmez. Abdünnebî ismi câiz ise de, koymamak ihtiyâtlı
olur.]