KELTLER ve germenler Vacak
ilişkiler sonucunda bu bölge hakkında biraz daha doğru bilgi edindi: bölgenin kuzeydoğusunda İskitler, kuzeybatısında Keltler yaşamaktadır.
Ama, Germenlerin açıkça Keklerden ayrı bir ulus sayılması için MÖ II. yy’ı beklemek gerekecektir. Keltler, Kuzey Alpler’in eteklerinde ortaya çıkarken, Germenler, İskandivayya’nın güneyinde ve Almanya’nın kuzeyinde homojen bir toplum haline geldiler.
HALK KAVRAMI
Arkeologlar, coğrafî kimlikleri, o bölgeye ozş
İÇİNDEKİLER
HALK KAVRAMI GERMENLER KELTLER KELTLERİN VE GERMENLERİN AVRUPA’DAKİ YERİ KELT PRENSLER VE KRALLAR DÖNEMİ GERMEN PRENSLER DÖNEMİ
Keltler ve Germenler yazıyı pek az kullanıyorlardı; bu nedenle, adlarını ve onlara ilişkin kimi olayları ancak Yunanca ve Latince metinler aracılığıyla biliyoruz. Ama bu iki büyük halkın tarihlerinin ve yaşam biçimlerinin ortaya konulabilmesi, ancak yazılı kaynaklar ve maddî kültürün arkeolojik kalıntılarının bir araya getirilmesi aracılığıyla sağlanabilmiştir.
Bununla birlikte, bu halkların tarihini ele almadan önce halk teriminin kendisini ve onları zamana ve mekâna yerleştirecek yöntemleri tanımlamak gerekir. Sonuç olarak, onları Avrupa bağlamında bir yere yerleştirmek ilginç sonuçlar ortaya koyar ve bu kıtadaki halkların karşılıklı bağımlılığını mükemmelen yansıtır.
– silaHlar) tıpolo\.:
M«\şNıs.oTi\i’5\m&a ‘ÜışV.ı’D’ıçımı anlar
halk kavramının ve arkeolojik kültürün ne c mek gerekir.
Bir halkı tanımlamada ilk eğilim, bunu, anlamında ele almayı gerektirir. Gerçekten rak halk, bir çeşit büyük ailedir. Bununla bi rumlarda, halklar çok geniş coğrafî alanlard, de ortaya çıkar; bu durum, salt biyolojik çoğ kış açısının çok ötesindedir. Demek ki, bi ama yabancı öbekleri birleştiren bir süreç sö ha sonra, bu farklı öbeklere ilişkin ortak biı Bu işlevi de, efsaneler ve bu efsanelere ilişk. yerine getirir. Gerçekte, homojen kültürel o man birbirini izleyen parçalanma ve birleşr lanmıştır.
Bir arkeologun amacı, insanların kendiler: meyen farklı bir bütüne bağlı olarak tanımla rı ve başkalarınca da böyle tanındıkları an maktır. Burada önemli olan, homojenliğin k nınmasıdır. Bu durumda homojenleşmenin n ni sorgulamak gerekir.
Bronz Vix krateri.
1953’te Bourgogne’da bir mezarda bulunan bu krater,
1,64 m yüksekliğinde, 208 kg ağırlığındadır;
Yunanlı savaşçılann gösterildiği bir alçak kabartmayla bezenmiştir. Bu parçanın yanında Etrûsk kökenli başka eşyalarda bulundu: bronzdan üç leğen ve bir şarap testis gümüşten bir kepçe ve seramikten yapılmış resimli iki kut
Mübadele yoluyla özdeşleşme veya ulusal kimlik edinme
Keltler için olduğu gibi Germenler için de k özdeşleşme süreci geniş mekânlarda gerçekli cesi dönemlerde toprakların, bugünkü Avrup; larından daha küçük alanları kapsadığı bilim ki, özdeşleşme veya ulusal kimlik edinme etrr li değildir. Son tahlilde, bu olgu temel toplum daha açık bir ifadeyle mübadele ilkesine day;
Küçük bir köy toplumunun oluşması, istatist dine yeterli bir genetik bütünü ortaya çıkarr gruplarla evliliği ve kız mübadelesini gerektiril tisnalar dışında, bir grup, ekonomik bakımdan olabilecek bütün-kaynakları üretemez; burada badele yoluyla giderilir. Bu insan ve gereç akt dolayısıyla iletişim içindeki grupların dünya kazandıran simgesel tasvirlerin dolaşımını da zaman, ilişki içindeki gruplar, çevrelerim algıla: mayı, kendilerini benzer bir biçimde dile get: bir anlatımla aynı davranışları, aynı değerleri vı mayı başarır.
Bilgiler, teknikler, kurallar ve ortak inançlar s böyle doğar. Arkeologun «kültür» olarak adlan gruplardan çok, kendi içinde.mübadelede bulu nünden arta kalan izlerdir. Kültürel kimlikler ; rarşi vardır: birlik, ulus, site, kabile terimleri homojenlik derecelerini dile getirir.
Geniş coğrafî alanların kültürel homojenle olsun insanların yer değiştirmeleriyle gerçel Kelt göçü kimi bölgelerde yeterince yoğun c ğunluk Keltleşmiş bütün bölgelerde kuşkusı değildir. Kuzeybatı Fransa veya İngiltere g derece özgün niteliklerini korudu ve burada I mî bir kültür kaybıyla gerçekleştiği düşünült cilvesi olarak, bu Keltleşme olgusu içinde, 1 çok savunanlar, Brittani veya İrlanda gibi t bölgelerdir.
Kısacası, ne biyolojik birlik, ne dil birliği, ne ı halk meydana getirmez; bunların hepsi daha bağlı kalan toplumsal karşılıklı etkileşimlerin sı. nin ürünleridir. Demek ki, bir halk, etkileşim < göre değişen toplumsal bir oluşumdur.
192
