karaca (Capreolus capreolus), Artiodactyla (çifttoynaklılar) takımının Cervidae familyasından seyrek ağaçlı ya da geniş açıklıkları bulunan ormanlarda genellikle küçük aile toplulukları biçiminde yaşayan Avrasya geyiği. Tehlike karşısında havlamaya benzer sesler çıkaran bu çevik ve narin yapılı memeliler çiftleşme mevsiminde orman altı örtüsünü çiğneyerek daire ya da sekiz rakamı biçiminde belirgin izler bırakırlar. Dişiler bir batında bir ya da iki yavru doğurur. Embriyonun dölyatağına yuvalanması geciktiği için gebelik süreleri 10 aya kadar uzayabilir. Karacanın kuyruğu yok denecek ölçüde kısa, omuz’ yüksekliği 66-86 cm’dir. Ağırlığı ender olarak 30 kg’yi aşar. Postu yazın kızıl kahve, kışın bozdur. Boynuz yalnız erkekte görülür ve genellikle üç uçludur. Karacalar Türkiye’de en çok Trakya, Marmara Bölgesi’nin güney kesimleri ve Karadeniz Bölgesi’ndeki ormanlarda yaşar. Ayrıca İzmir, Manisa ve Hatay illerinin ormanlık bazı yörelerinde de görülür. Bu yaygınlığına karşın aşırı
Karaca (Capreolus capreolus)
Phitip Wayre-EB Inc.
avlanma sonucu sayıları oldukça azalmıştır. Türkiye’de karacalar için ayrılmış 22 koruma alanı ve üç üretme istasyonu vardır.
