SU, Ruhi

SU, Ruhi (1912 Van-1985 İstanbul), Türk halk müziği yorumcusu ve bestecisi. 1936’da Ankara Müzik Öğretmen Okulu’nu, 1942’de Ankara Devlet Konservatuvarı’nın Opera Bölümü’nü bitirdi. 1935’te Reisicumhur
çısı olarak gfrdi. Daha sonra kemanı bırakıp şana geçti. 1952’ye kadar, Ankara Devlet Operası’nın birçok oyununda rol aldı. Ayrıca Ankara Radyosu’nda 1943-1945 arasında ve İstanbul Radyosu’nda ise 1950’de Türk halk müziği ezgileri okudu. 1952’de siyasal nedenlerle tutuklandı ve beş yıl tutuklu kaldı. 1957’den sonra, müzik yaşamını tamamen türkülere yönelterek, bağımsız olarak sürdürdü. Türkiye’nin birçok ilinde ve çağrılı olarak gittiği Federal Almanya, İngiltere, İsveç, Bulgaristan, Hollanda ve Avustralya’da konserler verdi. 1962’den sonra çalışmalarını plaklarda toplamaya başlayan Ruhi Su, yapıtlarında kendi şiirlerinin yanı sıra, çağdaş şairlerin şiirlerini de kullandı. Halk ve tekke müziğine özgün yorumlar getiren Ruhi Su, halk türkülerinin ancak Ba-tı’nın şan tekniğinden yararlanılarak söylenildiğinde, çağdaş bir yoruma ulaşılacağını savunmuştur. Önemli yapıtları: “Seferberlik Türküleri*
(1970), “Kuvayı Milliye Destanı“
(1971), “Yunus Emre” (1972), “Kara-caoğlan” (1973), “Pir Sultan Abdal’ (1974), “Şiirler-Türküler” (1975), “Kö-roğlu” (1976), “El Kapıları” (1977). “Semahlar” (1979), “Çocuklar, Göçler, Balıklar” (1980), “Zeybekler’ (1981). Ayrıca Ruhi Su, şiirlerini ve yazılarını 1985’te yayımladığı “Ezgi Yürek” adlı kitabında topladı.
SU TROMPU, hızla akan suyun, etrafındaki havayı sürüklemesi ilkesele çalışan boşaltma tulumbası İç içe geçmiş iki boru biçimindedir Su, dar olan borudan geniş bor» içindeki bir huni ağzına değmede«» püskürtülür. Geniş boru, havas» boşaltılacak kaba bağlıdır. Su. hunrç* akarken yakınındaki hava motefelilerini sürükleyip götürerek kab*> davasını boşaltır. Su trompuyla -jraşim-