Bazen düşünüyorum acaba diyorum küstürmeseniz mi hayata karşı küstürmeseniz mi insanlara karşı sonra her şeyden vazgeçtiğimizi öğrenen sevdiklerimiz üzülüyorlar küstürmeseler keşke bizi yalnızlık tercih etmemizin sebebi sadece müsebbi olarak bizler değiliz bizleri küstürenler nerede bir yalnızlık varsa onu arayanlar ezber gibiler etrafındaki ona küstürenlere borçlular bu duygularını ben bir odada yalnız kalmayı artık daha çok seviyorum bir dağın başına gidip yalnız kalmayı artık daha çok seviyorum nerede bir yalnızlık varsa oraya gidip yalnızlığımı yalnızlığımla paylaşmayı seviyorum küsmeyi ben tercih etmedim ama arabamda bile yalnız kalmayı yalnız gezmeyi artık daha çok seviyorum güzel olan her şeyden vazgeçtim nerede yalnızlık varsa ben oradayım ne diyeyim sürttürmeseydiniz böyle olmazdı
