Ahlâkın Önemi ve Arındırmaya Elverişli Olması

3- İslâm dini, ahlâka pek büyük bir kıymet ve önem vermiştir. Aslında İslâm, bir ahlak ve fazilet, bir hikmet dinidir. Öyle ki, Peygamber Eendimiz buyur­ muştur:

«* O ^ • •< / # * > > o J

■—>* *«» ı

“Ben, ancak mekârim-i ahlâkı (ahlâkın iyi ve güzel olanlarını) ta­ mamlamak için gönderildim.”

İslâmda, insanların manevi kıymetleri, sahib oldukları ahlâka göredir. Bir hadiş-i şerifde buyurulmuştur:

^”■o<■^ * o«* tSK ^ \ ı<ı-kI LUjI “■

“Sizin imanca en güzeliniz, ahlâkça en güzel olanınızdır.”

Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) diğer bir hadis-i şerifde buyurulmuştur:

LiLL <UI eril <UI ^ x////*

“Allah Teâlâ’ya, kullarının en sevgilisi, ahlâkça en güzel olanıdır.”

Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle dua buyururdu: JjI 11¿yuLA.j Ij *-v■^11.*ll<…I »o111

“Allah’ım! Ben, senden sağlık, afiyet ve güzel ahlâk dilerim.”

4- İnsanların ahlâkı değişebilir. Çirkin huyları güzel huylara çevirmek işine “Tehzib-i ahlâk” denir. Bu değiştirme her halde mümkündür. Mümkün olmasaydı, Peygamber efendimiz:

“Ahlâkınızı güzelleştirin” diye emretmezdi.

Nefisleri ile mücadele eden çok kimselerin başarıya ulaşarak çok güzel huylar kazandıkları daima görülmektedir. Nefis terbiyesi (riyazet-alıştırma), hay­ vanlara, otlara, çiçeklere ve hatta taşlara tesir edip dururken, insanlara tesir etmez mi? “Huy c^nın altındadır. Can çıkmadıkça huy çıkmaz,” sözü, her yönü ile doğru değildir. Bazı huylan değiştirmek güçtür; fakat imkânsız değildir. Tedavi sayesinde bazı hastalıklar tesirsiz hale geldiği gibi, terbiye ve mücahede sayesinde de bazı huylar, hiç olmazsa, tesirini gösteremez ybir hale gelir, güzel huyların karşısında siner kalır.