ALKIŞLAMAK g. f. 1. Bir kimseyi, bir yapıtı, bir hareketi alkışlamak, genellikle sanatsal bir gösteri, bir söylev vb. sırasında onu onayladığını, beğendiğini belirtmek için ellerini birbirine vurmak, el çırpmak: Oyunu, oyuncuyu çok beğendik, saatlerce alkışladık. —2.6ir kimseyi yaptığı bir şey için alkışlamak ya da bir kimsenin bir davranışını alkışlamak, onu, davranışını çok beğenmek, onaylamak; takdir etmek: Bir kimseyi gösterdiği sabırdan dolayı alkışlamak. Bir kimsenin sabrını alkışlamak.
♦ atkıştanmık edilg. f. Alkış tutulmak, onaylanılmak, beğenilmek: Ayakta alkışlanan sanatçı. Her yaptığının alkışlanmasına alışmış.
♦ alkışlatmak ettirg. f. Alkışlanmasını sağlamak.
