ANAFOR

A NAFOR; Alm. Wirbel (m), Fr. Remous (m),
İng. Eddy. Bir yöne doğru akmakta olan bir sıvı veya
gazın, bir engel ile karşılaştığında, geri dönerek
ve çukurlaşarak yaptığı girdap. Bir köprünün üstünde
durup, aşağıda akan suya bakıldığında, köprünün
ayaklarına çarpan suyun, bir çevrinti yapıp
çukurlaşarak döndüğü görülür. Akan su, büyük
bir hızla geldiğinde (anafor durumu) dibe doğru
koni biçiminde bir çukur meydana gelir. Bu durumda
dönüş hareketi de o ölçüde hızlanır. Okyanuslarda
ısı değişimi ile rüzgârların hareketinde bir
“dönme” meydana gelir ve “siklon” adı verilen
büyük çukurlar hâlinde anaforlar ortaya çıkar.
Böyle bir anafora yakalanan gemiler, anafor çukurunun
huni biçimindeki geniş çevresinde döne
döne dibe giderler.
Alman bilgini Weizsäcker 1943 yılında “büyük
anaforlar içinde küçük anaforlar; küçük anaforlar
içinde daha küçük anaforlar meydana geldiğini”
bildirdi. Onun ortaya attığı “Anafor Teorisi” günümüz
bilim dünyâsında “iç içe anaforlar” olarak
bilinmektedir.