Andamanlılar

Andamanlılar, Bengal Körfezindeki Andaman
ve Nicobar adalannm yerli halkı;
MalezyalI Nogolar ve Filipinli Pigmeler gibi
Negrito ırkından gelirler. Çoğunluğu (başta
Büyük Andaman denen üç büyük adadakiler
olmak üzere) kabile yapısından çıkarak
çağdaş Hint yaşamına ayak uydurmuşlardır.
Güney Andaman, Rutland ve Küçük Andaman
gibi daha küçük adalarda yaşayan
Carava ve Onge gibi kabileler ise geleneksel
kültürlerini sürdürmektedir.
Andamanlılar ıssız bölgelerde yaşadıkları
ve karşılaştıktan bütün yabancılan öldürdükleri
için, 19. yüzyılın ortalanna değin
önemli bir maddi ya da kültürel değişime
uğramamışlardır. Varlıklannı hâlâ sürdüren
kabileler günümüzde de avcılık ve toplayıcılıkla
geçinirler, toprağı işlemeyi bilmezler.
Tek silahlan, balık ve yabandomuzu avlamakta
kullandıklan ok ve yaydır. Av için
tuzak kurmayı ve oltayla balık tutmayı
bilmezler. Kaplumbağa, dugong ve bahk
avını ağ ve zıpkınla yaparlar. Bunun için
dirsekli çıkıntılan olan kanolar kullanırlar.
Çömlekçilikle uğraşırlar. Gemi enkazlanndan
sağladıklan demirden, en azından 18.
yüzyıldan beri ok ucu, bıçak ve keser
yaparlar. Bunlan istiridye kabuklannı işlemekte
kullandıklan bir teknikle sivriltir ve
bilerler. Ateş yakmayı hiç bilmemek gibi eşi
görülmemiş bir özellikleri vardır.
Andamanlılar kendilerine özgü Andaman
dilini konuşurlar. Bu dili konuşanlann sayısı
sürekli azalarak bugün 1.000 kişiye kadar
düşmüştür. Andaman lehçeleri genellikle
kuzey, orta ve güney olarak üç grupta
toplanır. Bunlardan güney lehçeleri en eski
olanlardır. Küçük Andaman Adasında konuşulan
lehçe, Andaman lehçeleri arasında
en güneydekini temsil eder ve öteki lehçelerden
büyük ölçüde aynlır.
Andaman dilbilgisinin başlıca özelliklerinden
biri, cümle içindeki sözcüklerin işlevlerini
açıklayan eklerin, özellikle de örneklerin
kullanımıdır. Herhangi bir sayı sistemi
yoktur. Yalnızca “bir” ve “birden çok”
anlamına gelen iki sayı belirten sözcük
vardır. Andaman dilinin, başka herhangi
bir dille akrabalığı olup olmadığı bilinmemektedir.